สรณทุกปริตตารัมมณติกะ
นสรณทุกนปริตตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๓. ปริตตารัมมณติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
ปริตตารัมมณบท
[๓๓๐] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่ปริตตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
มหัคคตารัมมณบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่มหัคคตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
อัปปมาณารัมมณบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อัปปมาณารัมมธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอัปปมาณารัมมณธรรม ที่เป็นอรณธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
สรณทุกปริตตารัมมณติกนสรณทุกนปริตตารัมมณติกะ จบ

สรณทุกหีนติกนสรณทุกนหีนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๔. หีนติกะ )
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
หีนบท
[๓๓๑] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่หีนธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นหีนธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๑ วาระ.
ปัจจยวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
มัชฌิมบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่มัชฌิมธรรม ที่ไม่ใช่อรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี ๒ วาระ.
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
ปณีตบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่ปณีตธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นปณีตธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๑ วาระ.
สรณทุกหีนติกนสรณทุกนหีนติกะ จบ

สรณทุกมิจฉัตตติกนสรณทุกนมิจฉัตตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๕. มิจฉัตตติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
มิจฉัตตนิยตบท
[๓๓๒] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่มิจฉัตตนิยตธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นมิจฉัตตนิยตธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
สัมมัตตนิยตบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่สัมมัตตนิยตธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
ปัจจยวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
อนิยตบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อนิยตธรรม ที่ไม่ใช่อรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นอนิยตธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี ๒ วาระ.
๒. ธรรมที่ไม่ใช่อนิยตธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นอนิยตธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ-
เหตุปัจจัย.
สรณทุกมิจฉัตตติกนสรณทุกนมิจฉัตตติกะ จบ

สรณทุกมัคคารัมมณติกนสรณทุกนมัคคารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๖. มัคคารัมมณติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
มัคคารัมมณบท
[๓๓๓] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่มัคคารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นมัคคารัมมณธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
มัคคเหตุกบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่มัคคเหตุกธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นมัคคเหตุกธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
มัคคาธิปติบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่มัคคาธิปติธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นมัคคาธิปติธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
สรณทุกมัคคารัมมณติกนสรณทุกนมัคคารัมมณติกะ จบ

สรณทุกอุปปันนติกนสรณทุกนอุปปันนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๗. อุปปันนติกะ)
ปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. อารัมมณปัจจัย
อนุปปันนบท
[๓๓๔] ๑. ธรรมที่เป็นอนุปปันนธรรม ที่เป็นสรณธรรม
เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่อนุปปันนธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม ด้วย
อำนาจของอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ.
อุปปาทิบท
๑. ธรรมที่เป็นอุปปาทิธรรม ที่เป็นอรณธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่อุปปาทิธรรม ที่ไม่ใช่อรณธรรม ด้วยอำนาจ
ของอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ.
สรณทุกอุปปันนติกนสรณทุกนอุปปันนติกะ จบ

สรณทุกอตีตติกนสรณทุกนอตีตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๘. อตีตติกะ)
ปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. อารัมมณปัจจัย
อตีตบท
[๓๓๕] ๑. ธรรมที่เป็นอตีตธรรม ที่เป็นสรณธรรม เป็น
ปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่อตีตธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ.
อนาคตธรรม ก็เหมือนกับอตีตธรรม
สรณทุกอตีตติกนสรณทุกนอตีตติกะ จบ

สรณทุกอตีตารัมมณติกนสรณทุกนอตีตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๙. อตีตารัมมณติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
อตีตารัมมณบท
[๓๓๖] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อตีตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่อตีตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอตีตารัมมณธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
อนาคตารัมมณบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อนาคตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนาคตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.

ปัจจุปปันนารัมมณบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่ปัจจุปปันนารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นปัจจุปปันนารัมมณธรรม ที่เป็นสรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
สรณทุกอตีตารัมมณติกนสรณทุกนอตีตารัมมณติกะ จบ
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ
นสรณทุกนอัชฌัตตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ๑)
[๓๓๗] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อัชฌัตตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
๑. ๒๐. อัชฌัตตติกะไม่แสดง

พหิทธารัมมณบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่พหิทธารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกนสรณทุกนอัชฌัตตารัมมณติกะ จบ
สรณทุกสนิทัสสนติกนสรณทุกนสนิทัสสนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒๒. สนิทัสสนติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
อนิทัสสนสัปปฏิฆบท
[๓๓๘] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม ที่เป็นอรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
อนิทัสสนอัปปฏิฆบท
[๓๓๙] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่เป็นสรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. ธรรมที่ไม่ใช่อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่เป็นอรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. ธรรมที่ไม่ใช่อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่เป็นสรณ-
ธรรม และธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่เป็นอรณธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๓๔๐] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
ปัจจนียนัย
๑. นเหตุปัจจัย
อนิทัสสนอัปปฏิฆบท
[๓๔๑] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ที่เป็นอรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย