พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1210 (เล่ม 90)
๖. อัพยากตธรรมที่เป็นสนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม
และอัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม อาศัยอัพยากต-
ธรรมที่เป็นอนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๗. อัพยากตธรรมที่เป็นสนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม,
อัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม และอัพยากตธรรม
ที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสน-
สัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตปัจจัย มี ๗ วาระ.
๘. อัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม
อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๗ วาระ.
๑๕. อัพยากตธรรมที่เป็นสนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม
อาศัยอัพยากตธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม และอัพยากต-
ธรรมที่เป็นอนิทัสสนสัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๗
วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๒๒๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัยมี ๒๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร.
สนิทัสสติกกุสลติกะ จบ
อนุโลมติกติกปัฏฐาน จบ
1210