การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๗๙] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
ปริตตบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๐] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม
ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. ปริตตธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม
ที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่ปริตต-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๒. อารัมมณปัจจัย
[๘๑] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม
ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๒] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
มหัคคตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๓] ๑. มหัคคตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมหัคคตธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. มหัคคตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมหัคคตธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๔] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อัปปมาณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๕] ๑. อัปปมาณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอัปปมาณธรรม
ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. อัปปมาณธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอัปปมาณ-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๖] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ,
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
กุสลติกปริตตติกะ จบ

กุสลติกปริตตารัมมณติกะ
(๑. กุสลติกะ ๑๒. ปริตตารัมมณติกะ)
ปริตตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๗] ๑. ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยปริตตารัมมณ-
ธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยปริตตา-
รัมมณธรรมที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปริตตา-
รัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร,

มหัคคตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙] ๑. มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมหัคคตา-
รัมมณธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยมหัคคตา-
รัมมณธรรมที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมหัค-
คตารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๐] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
อัปปมาณารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๑] ๑. อัปปมาณารัมมณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอัปปมาณา-
รัมมณธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อัปปมาณารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอัปป-
มาณารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
กุสลติกปริตตารัมมณติกะ จบ

กุสลติกหีนติกะ
(๑. กุสลติกะ ๑๓. หีนติกะ)
หีนบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๓] ๑. หีนธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยหีนธรรมที่เป็นอกุศล
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๔] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
พึงให้พิสดารทุกวาระ.
มัชฌิมบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๕] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม
ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล และมัชฌิมธรรมที่เป็น
อัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม
ที่เป็นกุศล และมัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย
๒. อารัมมณปัจจัย
[๙๖] ๑. มัชณิมธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย
๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๗] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

มัชฌิมบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๘] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม
ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิม-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๒. อารัมมณปัจจัย
[๙๙] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม
ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
๓. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิม-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิม-
ธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๐๐] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๗ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
ปณีตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๐๑] ๑. ปณีตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยปณีตธรรมที่เป็นกุศล
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ปณีตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปณีตธรรมที่เป็น
อัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๐๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
กุสลติกหีนติกะ จบ