No Favorites




หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1058 (เล่ม 90)

อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๖๖] ๑. อรณธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
อาศัยอรณธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
๒. อรณธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๖๗] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

1058
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1059 (เล่ม 90)

อรณบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๖๘] ๑. อรณธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ด้วยอำนาจ
ของเหตุปัจจัย
๒. อรณธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม เป็นปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม ด้ยอำนาจของเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๖๙] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๖ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
แม้ปัญหาวารในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
เวทนาติกสรณทุกะ จบ

1059
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1060 (เล่ม 90)

วิปากติกสรณทุกะ
(๓. วิปากติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๗๐] ๑. สรณธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม อาศัยสรณธรรม
ที่เป็นวิปากธัมมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๗๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
ในสหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ในปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
[๘๗๒] ๑. อรณธรรมที่เป็นวิปากธรรม อาศัยอรณธรรม
ที่เป็นวิปากธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

1060
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1061 (เล่ม 90)

๔. อรณธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม อาศัยอรณธรรม
ที่เป็นวิปากธัมมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. อรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๓ วาระ.
๑๐. อรณธรรมที่เป็นปากธรรม อาศัยอรณธรรม
ที่เป็นวิปากธรรม และอรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๑๑. อรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรมอาศัย
อรณธรรมที่เป็นวิปากธรรม และอรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปาก-
ธัมมธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๗๓] ในเหตุปัจจัย มี ๑๓ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

1061
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1062 (เล่ม 90)

อรณบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๗๔] ๑. อรณธรรมที่เป็นวิปากธรรม เป็นปัจจัยแก่อรณ-
ธรรมที่เป็นวิปากธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อรณธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม เป็นปัจจัยแก่
อรณธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. อรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๗๕] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมปัจจัย มี ๙ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
วิปากติกสรณทุกะ จบ

1062
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1063 (เล่ม 90)

อุปาทินนติกสรณทุกะ
(๔. อุปาทินนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๗๖] ๑. สรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม อาศัย
สรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๗๗] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๗๘] ๑. อรณธรรมที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๓ วาระ.

1063
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1064 (เล่ม 90)

๔. อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๓ วาระ.
๗. อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนอนุปาทานิยธรรม
อาศัยอรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนอนุปาทานิยธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๗๙] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
อรณบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๘๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

1064
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1065 (เล่ม 90)

๔. อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนุปาทานิยธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย
๕. อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนอนุปาทานิยธรรมเป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอนุปาทินนอนุปาทานิยธรรม ด้วยอำนาจ
ของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘๑] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๖ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
อุปาทินนติกสรณทุกะ จบ

1065
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1066 (เล่ม 90)

สังกิลิฏฐติกสรณทุกะ
(๕. สังกิลิฏฐติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๘๒] ๑. สรณธรรมที่เป็นสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม อาศัย
สรณธรรมที่เป็นสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘๓] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๘๔] ๑. อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

1066
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 1067 (เล่ม 90)

๒. อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐอสังกิเลสิกธรรม
อาศัยอรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐอสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๕. อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม และอรณธรรมที่เป็น
อสังกิลิฏฐอสังกิเลสิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘๕] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
อรณบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๘๖] ๑. อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐสังกิเลสิกธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

1067