๒. อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐอสังกิเลสิกธรรม เป็น
ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอสังกิลิฏฐอสังกิเลสิกธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘๗] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๗ วาระ.
แม้ปัญหาวาระในกุสสติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
สังกิลิฏฐติกสรณทุกะ จบ

วิตักกติกสรณทุกะ
(๖. วิตักกติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๘๘] ๑. สรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม อาศัยสรณ-
ธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย.
๒. สรณธรรมที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม อาศัย
สรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. สรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม และสรณ-
ธรรมที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นสวิตักก-
สวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๔. สรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม อาศัยสรณ-
ธรรมที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. สรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม อาศัยสรณ-
ธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม และสรณธรรมที่เป็นอวิตักกวิจาร-
มัตตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๘๙] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม อาศัยอรณ-
ธรรมที่เป็นสวิตักกสวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ.
๘. อรณธรรมที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม อาศัย
อรณธรรมที่เป็นอวิตักกวิจารมัตตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๕ วาระ.
๓. อรณธรรมที่เป็นอวิตักกอวิจารธรรม อาศัยสรณ-
ธรรมที่เป็นอวิตักกอวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๑] ในเหตุปัจจัย มี ๓๗ วาระฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓๗ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารอย่างนี้.
วิตักกติกสรณทุกะ จบ

ปีติติกสรณทุกะ
(๗. ปีติติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๒] ๑. สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม อาศัยสรณธรรม
ที่เป็นปีติสหคตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. สรณธรรมที่เป็นสุขสหคตธรรม อาศัยสรณธรรม
ที่เป็นสุขสหคตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. สรณธรรมที่เป็นอุเบกขาสหคตธรรม อาศัยสรณ-
ธรรมที่เป็นอุเบกขาสหคตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๘. สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม อาศัยสรณธรรม
ปีติสหคตธรรม และสรณธรรมที่เป็นสุขสหคตธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๓] ในเหตุปัจจัย มี ๑๐ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๐ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

สรณบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๔] ๑. สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม เป็นปัจจัยแก่
สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. สรณธรรมที่เป็นสุขสหคตธรรม เป็นปัจจัยแก่
สรณธรรมที่เป็นสุขสหคตธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. สรณธรรมที่เป็นอุเบกขาสหคตธรรม เป็นปัจจัย
แก่สรณธรรมที่เป็นอุเบกขาสหคตธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
มี ๑ วาระ.
๘. สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม และสรณธรรม
ที่เป็นสุขสหคตธรรม เป็นปัจจัยแก่สรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม
ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๕] ในเหตุปัจจัย มี ๑๐ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑๖ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๐ วาระ.
แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๖] ๑. อรณธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม อาศัยอรณ-
ธรรมที่เป็นปีติสหคตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๗] ในเหตุปัจจัย มี ๑๐ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๐ วาระ.
ในปัญหาวาระ ในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
ปีติติกสรณทุกะ จบ

ทัสสนติกสรณทุกะ
(๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๘] ๑. สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย
สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัย
สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๙] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๐๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพ-
ธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๐๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
ทัสสนติกสรณทุกะ จบ

ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกสรณทุกะ
(๙. ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๐๒] ๑. ฯลฯ อาศัยสรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพ-
เหตุกธรรม ฯลฯ
ฯลฯ อาศัยสรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม ฯลฯ
สรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม
อาศัยสรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
ฯลฯ
ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกติกสรณทุกะ จบ

อาจยคามิติกสรณทุกะ
(๑๐. อาจยคามิติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๐๓] ๑. สรณธรรมที่เป็นอาจยคามิธรรม อาศัยสรณธรรม
ที่เป็นอาจยคามิธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๐๔] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๐๕] ๑. อรณธรรมที่เป็นอาจยคามิธรรม อาศัยอรณธรรม
ที่เป็นอาจยคามิธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อรณธรรมที่เป็นอปจยคามิธรรม อาศัยอรณธรรม
ที่เป็นอปจยคามิธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.