No Favorites




หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 668 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๗๕] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
อนิยตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๗๖] ๑. อนิยตธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยอนิยตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๒. อนิยตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอนิยตธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. อนิยตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอนิยตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม และอนิยตธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๗๗] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
สรณทุกมิจฉัตตติกะ จบ

668
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 669 (เล่ม 90)

สรณทุกมัคคารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๖. มัคคารัมมณติกะ)
มัคคารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๗๘] ๑. มัคคารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยมัคคา-
รัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๗๙] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
มัคคเหตุกบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๘๐] ๑. มัคคเหตุกธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยมัคค-
เหตุกธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

669
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 670 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๘๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
มัคคาธิปติบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๘๒] ๑. มัคคาธิปติธรรนที่เป็นอรณธรรม อาศัยมัคคา-
ธิปติธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๘๓] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกมัคคารัมมณติกะ จบ

670
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 671 (เล่ม 90)

สรณทุกอุปปันนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๗. อุปปันนติกะ)
อุปปันนบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๘๔] ๑. อุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
อุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๒. อุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
อุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๓. อุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
อุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม และอุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม
ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๔. อุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
อุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๒. อารัมมณปัจจัย
[๑๘๘๕] ๑. อุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
อุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

671
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 672 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๘๖] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๗ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
สรณทุกอุปปันนติกะ จบ

672
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 673 (เล่ม 90)

สรณทุกอตีตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๘. อตีตติกะ)
ปัจจุปปันนบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๘๗] ๑. ปัจจุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
ปัจจุปปันนธรรมที่เป็นสรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ
(วาระที่ ๑-๒-๓)
๔. ปัจจุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
ปัจจุปปันนธรรมที่เป็นอรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๘๘] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๗ วาระ.
ปัญหาวาระ ในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
สรณทุกอตีตติกะ จบ

673
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 674 (เล่ม 90)

สรณทุกอตีตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๙. อตีตารัมมณติกะ)
อตีตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๘๙] ๑. อตีตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยอตีตา-
รัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. อตีตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอตีตา-
รัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๙๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
อนาคตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๙๑] ๑. อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

674
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 675 (เล่ม 90)

๒. อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๙๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
ปัจจุปปันนารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๙๓] ๑. ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๙๔] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
สรณทุกอตีตารัมมณติกะ จบ

675
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 676 (เล่ม 90)

สรณทุกอัชฌัตตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒๐. อัชฌัตตติกะ)
อัชฌัตตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๙๕] ๑. อัชฌัตตธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยอัชฌัตต-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอัชฌัตต-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอัชฌัตต-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม และอัชฌัตตธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๙๖] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย

676
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 677 (เล่ม 90)

พหิทธาบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๙๗] ๑. พหิทธาธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๕. พหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยพหิทธา-
ธรรมที่เป็นสรณธรรม และพหิทธาธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๙๘] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
สรณทุกอัชฌัตตติกะ จบ

677