No Favorites




หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 658 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๔๕] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
เนวาจยคามินาปจยคามิบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๔๖] ๑. เนวาจยคามินาปจยคามิธรรมที่เป็นอรณธรรม
อาศัยเนวาจยคามินาปจยคามิธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๔๗] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกอาจยคามิติกะ จบ

658
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 659 (เล่ม 90)

สรณทุกเสกขติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๑. เสกขติกะ)
เสกขบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๔๘] ๑. เสกขธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยเสกขธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๔๙] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
อเสกขบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๕๐] ๑. อเสกขธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอเสกขธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

659
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 660 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๕๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
เนวเสกขานาเสกขบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๕๒] ๑. เนวเสกขานาเสกขธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
เนวเสกขานาเสกขธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. เนวเสกขานาเสกขธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
เนวเสกขานาเสกขธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. เนวเสกขานาเสกขธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
เนวเสกขานาเสกขธรรมที่เป็นสรณธรรม และเนวเสกขานาเสกข-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๕๓] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ในอธิปติปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกเสกขติกะ จบ

660
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 661 (เล่ม 90)

สรณทุกปริตตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๒. ปริตตติกะ)
ปริตตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๕๔] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. ปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม และปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๕๕] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

661
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 662 (เล่ม 90)

มหัคคตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๕๖] ๑. มหัคคตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยมหัคคต-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๕๗] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
อัปปมาณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๕๘] ๑. อัปปมาณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอัปปมาณ-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๕๙] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกปริตตติกะ จบ

662
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 663 (เล่ม 90)

สรณทุกปริตตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๓. ปริตตารัมมณติกะ)
ปริตตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๖๐] ๑. ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
ปริตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๖๑] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
มหัคคตารัมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๖๒] ๑. มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย
มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

663
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 664 (เล่ม 90)

๒. มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
มหัคคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรมเกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๖๓] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
อัปปมาณารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๖๔] ๑. อัปมาณารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๖๕] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกปริตตารัมมณติกะ จบ

664
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 665 (เล่ม 90)

สรณทุกหีนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๔. หีนติกะ)
หีนบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๖๖] ๑. หีนธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยหีนธรรมที่เป็น
สรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๖๗] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
มัชฌิมบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๖๘] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยมัชฌิมธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

665
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 666 (เล่ม 90)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๖๙] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
ปณีตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๗๐] ๑. ปณีตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยปณีตธรรม-
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๗๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกหีนติกะ จบ

666
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ – หน้าที่ 667 (เล่ม 90)

สรณทุกมิจฉัตตติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๕. มิจฉัตตติกะ)
มิจฉัตตนิยตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๗๒] ๑. มิจฉัตตินิยตธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยมิจ-
ฉัตตนิยตธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๘๗๓] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี ๑ วาระ ทุกปัจจัย.
สัมมัตตนิยตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๗๔] ๑. สัมมัตตนิยตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยสัม-
มัตตนิยตธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

667