No Favorites




หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 567 (เล่ม 91)

ปริยาปันนทุกกุสลติกนปริยาปันนทุกนกุสลติกะ
(๙๖. ปริยาปันนทุกะ ๑. กุสลติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
กุศลบท
[๓๑๐] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่อปริยาปันนธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นปริยาปันนธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่อปริยาปันนธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นอปริยาปันนธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี ๒ วาระ.
อกุศลบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่อปริยาปันนธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นอกุศล ที่เป็นปริยาปันนธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี ๑ วาระ.
อัพยากตมูล มี ๒ วาระ.
ปริยาปันนทุกกุสลติกนปริยาปันนทุกนกุสลติกะ จบ

567
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 568 (เล่ม 91)

นิยยานิกทุกกุสลติกนนิยยานิกทุกนกุสลติกะ
(๙๗. นิยยานิกทุกะ ๑. กุสลติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
กุศลบท
[๓๑๑] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่นิยยานิกธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นนิยยานิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่นิยยานิกธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นอนิยยานิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๒ วาระ.
อกุศลบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่นิยยานิกธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอกุศล ที่เป็นอนิยยานิกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๑ วาระ.
อัพยากตมูล มี ๒ วาระ.
นิยยานิกทุกกุสลติกนนิยยานิกทุกนกุสลติกะ จบ

568
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 569 (เล่ม 91)

นิยตทุกกุสลติกนนิยตทุกนกุสลติกะ
(๙๘. นิยตทุกะ ๑. กุสลติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
กุศลบท
[๓๑๒] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่นิยตธรรม อาศัยธรรม
ที่เป็นกุศล ที่เป็นนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่นิยตธรรม อาศัยธรรม
ที่เป็นกุศล ที่เป็นอนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.
อกุศลบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่นิยตธรรม อาศัยธรรม
ที่เป็นอกุศล ที่เป็นนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่นิยตธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอกุศล ที่เป็นอนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๒ วาระ.
อัพยากตมูล มี ๒ วาระ.
นิยตทุกกุสลติกนนิยตทุกนกุสลติกะ จบ

569
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 570 (เล่ม 91)

สอุตตรทุกกุสลติกนสอุตตรทุกนกุสลติกะ
(๙๙. สอุตตรทุกะ ๑. กุสลติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
กุศลบท
[๓๑๓] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่อนุตตรธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นสอุตตรธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่อนุตตรธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นอนุตตรธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๒ วาระ.
อกุศลบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่อนุตตรธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอกุศล ที่เป็นสอุตตรธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๑ วาระ.
อัพยากตมูล มี ๒ วาระ.
สอุตตรทุกกุสลติกนสอุตตรทุกนกุสลติกะ จบ

570
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 571 (เล่ม 91)

สรณทุกกุสลติกนสรณทุกนกุสลติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๑. กุสลติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
กุศลบท
[๓๑๔] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่กุศล ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นกุศล ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
อกุศลบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อกุศล ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอกุศล ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
ปัจจยวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
อัพยากตบท
[๓๑๕] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อัพยากตะ ที่ไม่ใช่อรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

571
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 572 (เล่ม 91)

๒. ธรรมที่ไม่ใช่อัพยากตะ ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๓๑๖] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
ปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. อารัมมณปัจจัย
อัพยากตบท
[๓๑๗] ๑. ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัย
แก่ธรรมที่ไม่ใช่อัพยากตะ ที่ไม่ใช่อรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย
๒. ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัย
แก่ธรรมที่ไม่ใช่อัพยากตะ ที่ไม่ใช่สรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย

572
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 573 (เล่ม 91)

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๓๑๘] ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาร.
สรณทุกกุสลติกนสรณทุกนกุสลติกะ จบ
สรณทุกเวทนาติกนสรณทุกนเวทนาติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒. เวทนาติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
สุขายเวทนายสัมปยุตตบท
[๓๑๙] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่สุขายเวทนายสัมปยุตตธรรมที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่เป็น
สรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่สุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่ไม่ใช่
อรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่เป็น
สรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. ธรรมที่ไม่ใช่สุขายเวทนายสัมปยุตตธรรมที่ไม่ใช่
สรณธรรม และธรรมที่ไม่ใช่สุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่ไม่ใช่

573
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 574 (เล่ม 91)

อรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นสุขายเวทนาสัมปยุตตธรรม ที่เป็น
สรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๔. ธรรมที่ไม่ใช่สุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่เป็น
อรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ.
ทุกขายเวทนายสัมปยุตตบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่ทุกขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ที่
ไม่ใช่สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นทุกขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
อทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตตบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่อทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ.
สรณทุกเวทนาติกนสรณทุกนเวทนาติกะ จบ

574
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 575 (เล่ม 91)

สรณทุกวิปากติกนสรณทุกนวิปากติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๓. วิปากติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
วิปากบท
[๓๒๐] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่วิปากธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นวิปากธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี ๑ วาระ.
วิปากธัมมบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่วิปากธัมมธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
๒. ธรรมที่ไม่ใช่วิปากธัมมธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นวิปากธัมมธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย มี ๒ วาระ.

575
หมวด/เล่ม
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 576 (เล่ม 91)

เนววิปากนวิปากธัมมบท
๑. ธรรมที่ไม่ใช่เนววิปากนวิปากธัมมธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นเนววิปากนวิปากธัมมธรรม ที่เป็นอรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.
สรณทุกวิปากติกนสรณทุกนวิปากติกะ จบ
สรณทุกอุปาทินนติกะ
นสรณทุกนอุปาทินนติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๔. อุปาทินนติกะ)
ปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
อุปาทินนุปาทานิยบท
[๓๒๑] ๑. ธรรมที่ไม่ใช่อุปาทินนุปาทานิยธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอุปาทินนุปาทานิยธรรม ที่เป็นอรณ-
ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ.

576