๓. ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็น
ปัจจัยแก่ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๓๐] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๖ วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
กุสลติกอตีตารัมมณติกะ จบ

กุสลติกอัชฌัตตติกะ
(๑. กุสลติกะ ๑๙. อัชฌัตตติกะ)
อัชฌัตตบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๓๑] ๑. อัชฌัตตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอัชฌัตตธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยอัชฌัตตธรรม
ที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอัชฌัตตธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๓๒] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
พึงให้พิสดารอย่างนี้.

อัชฌัตตบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๓๓] ๑. อัชฌัตตธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่อัชฌัตต-
ธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่อัชฌัตต-
ธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. อัชฌัตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่
อัชฌัตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๓๔] ในเหตุปัจจัย ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
พหิทธาบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๓๕] ๑. พหิทธาธรรมที่เป็นกุศล อาศัยพหิทธาธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๔. พหิทธาธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยพหิทธาธรรม
ที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. พหิทธาธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยพหิทธาธรรม
ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๓๖] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.
พหิทธาบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๓๗] ๑. พหิทธาธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่พหิทธา-
ธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๔. พหิทธาธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่พหิทธา-
ธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. พหิทธาธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่
พหิทธาธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๓๘] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ
ในอธิปติปัจจัย มี ๑๐ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.
ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.
กุสลติกอัชฌัตตติกะ จบ

กุสลติกอัชฌัตตารัมมณติกะ
(๑. กุสลติกะ ๒๐. อัชฌัตตารัมมณติกะ)
อัชฌัตตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๓๙] ๑. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอัชฌัตตา-
รัมมณธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๔๐] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
พหิทธารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๔๑] ๑. พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยพหิทธา-
รัมมณธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๔๒] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.
กุสลติกอัชฌัตตารัมมณติกะ จบ

กุสลติกสนิทัสสนติกะ
(๑. กุสลติกะ ๒๑. สนิทัสสนติกะ)
สนิทัสสนบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๔๓] ๑. อนิทัสสนสัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัย
อนิทัสสนสัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๔๔] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดาร.
อนิทัสสนอัปปฏิฆบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๔๕] ๑. อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอนิทัส-
สนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัย
อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๓. อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นกุศล และอนิทัสสน-
อัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็น
กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๔. อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยอนิทัส-
สนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.
๗. อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัย
อนิทัสสนอัปปฏิฆธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี ๓ วาระ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๔๖] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ.
ฯลฯ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี ปัญหาวาระก็ดี พึงให้
พิสดาร.
กุสลติกสนิทัสสนติกะ จบ

เวทนาติกกุสลติกะ
(๒. เวทนาติกะ ๑. กุสลติกะ)
กุศลบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๔๗] ๑. กุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
อาศัยกุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
๒. กุศลธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม อาศัยกุศลธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๔๘] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

กุศลบทปัญหาวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๔๙] ๑. กุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม เป็น
ปัจจัยแก่กุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม ด้วยอำนาจของ
เหตุปัจจัย
๒. กุศลธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม เป็นปัจจัยแก่กุศลธรรมที่เป็นอทุกขมสุขายเวทนายสัมปยุตต-
ธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๕๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
พึงให้พิสดารทุกวาระ.
อกุศลบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๕๑] ๑. อกุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม
อาศัยอกุศลธรรมที่เป็นสุขายเวทนายสัมปยุตตธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย