การไม่ทำลายศรัทธา ไม่ใช่ให้รับสิ่งของที่ผิดวินัย
...ถ้าทูตนั้นเข้าไปหาภิกษุนั้นกล่าวอย่างนี้ว่า ทรัพย์สำหรับจ่ายจีวรนี้นำมาเฉพาะท่าน ขอท่านจงรับทรัพย์สำหรับจ่ายจีวร ภิกษุนั้นพึงกล่าวต่อทูตนั้นอย่างนี้ว่า พวกเราหาได้รับทรัพย์สำหรับจ่ายจีวรไม่ พวกเรารับแต่จีวรอันเป็นของควรโดยกาล...
...มีอยู่ ภิกษุทั้งหลาย ชาวบ้านที่มีศรัทธาเลื่อมใส เขามอบเงินทองไว้ในมือกัปปิยการกสั่งว่า สิ่งใดควรแก่พระผู้เป็นเจ้า ขอท่านจงถวายสิ่งนั้นด้วยกัปปิยภัณฑ์นี้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้ยินดีของอันเป็นกัปปิยะจากกัปปิยภันฑ์นั้นไว้ แต่เรามิได้กล่าวว่า พึงยินดี พึงแสวงหาทองและเงินโดยปริยายไร ๆ เลย...
พระที่ดีต้องห้ามในสิ่งที่ไม่ควร ดังที่ตรัสไว้ว่า ห้ามจากความชั่ว ให้ตั้งอยู่ในความดี
...ดูก่อนคฤหบดีบุตร สมณพราหมณ์ผู้เป็นทิศเบื้องบน อันกุลบุตรบำรุงด้วยสถาน ๕ เหล่านี้แล้ว ย่อมอนุเคราะห์กุลบุตรด้วยสถาน ๖เหล่านี้ คือ ห้ามจากความชั่ว ๑ ให้ตั้งอยู่ในความดี อนุเคราะห์ด้วยใจงาม ๑ ให้ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง ๑ ทำสิ่งที่เคยฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง ๑ บอกทางสวรรค์ให้ ๑...
รับของโจรยังไงก็ผิดกฎหมาย ถ้ากฎหมายบัญญัติไว้ ไม่เกี่ยวว่าทำลายศรัทธาหรือไม่ การไม่ทำลายศรัทธา ไม่ใช่ให้รับสิ่งของที่ผิดวินัย ไม่เกี่ยวกับสิ่งของที่ผิดวินัย แต่เกี่ยวกับสิ่งของที่ไม่ผิดวินัย คนละประเด็น เพราะถ้าเป็นการรับสิ่งของที่ผิดวินัยได้ ก็ต้องไม่มีบัญญัติห้ามรับสิ่งของที่ผิดวินัย