ศีลยังไงก็คือศีล มีอยู่ในโลก ไม่ว่าพระพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นหรือยังไม่อุบัติขึ้นก็ตาม ศีลไม่ได้มีหลังจากที่พระพุทธเจ้าบัญญัติขึ้น แต่เมื่อพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นแล้ว พระพุทธเจ้าทั้งหลายก็ดี พระสาวกทั้งหลายก็ดี ย่อมชักชวนมหาชนให้สมาทานในศีลนั้น

พระพุทธเจ้าจะทรงอุบัติ หรือ ยังไม่อุบัติก็ตาม พุทธะก็ยังมีอยู่ สัจจธรรมก็ยังมีอยู่ พระพุทธเจ้าตรัสรู้บรรลุธรรมนั้น ครั้นตรัสรู้แล้ว ก็เอามาบอก ... ที่พระพุทธเจ้าบางองค์บัญญัติวินัย บางองค์ไม่บัญญัติ ไม่ได้หมายความว่า วินัยจะเป็นกาลิโก (ประกอบด้วยกาล) จะบัญญัติหรือไม่บัญญัติ พระธรรมวินัยก็ยังมีอยู่ (ไม่ได้มีเพราะบัญญัติขึ้น และก็ไม่ใช่ไม่เรียกว่าวินัย เพียงเพราะไม่บัญญัติขึ้น) เพียงแต่ว่าที่บัญญัติขึ้นก็เพราะอยู่ในยุคของคนหยาบ คนไม่มีวินัย (โดยเฉพาะยุคนี้) แต่บางองค์ไม่บัญญัติ ก็เพราะคนในยุคนั้นเป็นเวไนยชน มีวินัยอยู่แล้ว และทรงท้อพระหฤทัยเพื่อจะทรงแสดงธรรมโดยพิสดารแก่สาวกทั้งหลาย พระพุทธเจ้าบัญญัติวินัยใส่คนใส่ยุค วินัยต้องไม่ประกอบด้วยกาล ไม่ใช่ประกอบด้วยกาล

พระพุทธเจ้าจะทรงบัญญัติวินัยหรือไม่บัญญัติ วินัยก็ยังมีอยู่ ไม่ใช้บัญญัติขึ้นก่อนถึงจะเรียกว่าวินัย ศีลยังไงก็คือศีล เพียงแต่ว่า ถ้าไม่ได้บัญญัติ ไม่เรียกว่าละเมิด แต่ถ้าบัญญัติขึ้นแล้วไปทำจึงเรียกว่าละเมิด อย่างไรก็ตาม แม้ไม่เป็นการละเมิดแต่ก็เรียกว่าไม่มีศีลเป็นอาจิณ