พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๗ – หน้าที่ 482 (เล่ม 91)
๓. สรณธรรม เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่สรณธรรม
และธรรมที่ไม่ใช่อรณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๔. อรณธรรม เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่สรณธรรม
ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย
๒. อารัมมณปัจจัย
[๒๑๔] ๑. สรณธรรม เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่สรณธรรม
ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
๒. สรณธรรม เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่อรณธรรม
ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๒๑๕] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ
ในอธิปติปัจจัย มี ๕ วาระ ในอนันตรปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย
มี ๕ วาระ.
ปัจจนียนัย
การยกปัจจัยในปัจจนียะ
[๒๑๖] ๑. สรณธรรม เป็นปัจจัยแก่ธรรมที่ไม่ใช่สรณธรรม
ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย เป็นปัจจัย ด้วยอำนาจของสหชาต-
ปัจจัย, เป็นปัจจัย ด้วยอำนาจของอุปนิสสยปัจจัย, เป็นปัจจัย ด้วย-
อำนาจของปัจฉาชาตปัจจัย, เป็นปัจจัย ด้วยอำนาจของกัมมปัจจัย.
482