หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 51 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบโคตรอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นโคตมโคตร.. . โมคคัลลานโคตร...
กัจจายนโคตร ...วาเสฏฐโคตร ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบการงานทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นช่างไม้. . .คนเทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น
ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบการงานอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นคนทำงานไถนา. . . เป็นคนทำงาน
ค้าขาย . . . เป็นคนทำงานเลี้ยงโค . . . ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบศิลปทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ มีวิชาการช่างจักสาน. . .มีวิชาการช่างหม้อ
. . . มีวิชาการช่างหูก . . . มีวิชาการช่างหนัง . . . มีวิชาการช่างกัลบก . . . ต้อง
อาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบศิลปอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่.
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ มีวิชาการช่างนับ .. . มีวิชาการช่างคำนวณ
. . . มีวิชาการช่างเขียน. . . ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบโรคทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นโรคเรื้อน. . . โรคฝี. . . โรคกลาก . ..
โรคมองคร่อ .. . โรคลมบ้าหมู . ..ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

51
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 52 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นโรคเบาหวาน ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติ
ทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบรูปพรรณทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ สูงเกินไป. . . ต่ำเกินไป . . . ดำเกินไป . . .
ขาวเกินไป ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบรูปพรรณอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นคนไม่สูงนัก. . .ไม่ต่ำนัก . ..ไม่ดำนัก
...ไม่ขาวนัก. . .ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบกิเลสทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ ถูกราคะกลุ้มรุม . . . ถูกโทสะย่ำยี ...ถูก
โมหะครอบงำ ...ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบกิเลสอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ ปราศจากราคะ . . .ปราศจากโทสะ . .
ปราศจากโมหะ ...ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบอาบัติทราม ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ ต้องอาบัติปาราชิก .. .อาบัติสังฆาทิเสส
. . .อาบัติถุลลัจจัย ...อาบัติปาจิตตีย์ . ..อาบัติปาฎิเทสนียะ . ..อาบัติทุกกฏ
. . .อาบัติทุพภาสิต .. .ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

52
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 53 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบอาบัติอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . . ภิกษุจำพวกไรกันแน่ ถึงโสดาบัติ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ
ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบคำสบประมาททราม ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ มีความประพฤติดังอูฐ . . . แพะ . . .โค
. . . ลา . . .สัตว์ดิรัจฉาน . . .สัตว์นรก สุคติของภิกษุพวกนั้น ไม่มี ภิกษุ
พวกนั้นต้องหวังได้แต่ทุคติ . . .ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบคำสบประมาทอุกฤษฏ์ ว่าพวกไรกันแน่
. . .ภิกษุจำพวกไรกันแน่ เป็นบัณฑิต . . . เป็นคนฉลาด . . .มีปัญญา
. . . พหูสูต . . . ธรรมกถึก ทุคติของภิกษุพวกนั้น ไม่มี ภิกษุพวกนั้นต้องหวัง
ได้แต่สุคติ . .. ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบชาติทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
[๒๔๒] อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดเปรยอย่างนั้น คือกล่าวว่า พวกเราไม่ใช่ชาติ
คนจัณฑาล ...ไม่ใช่ชาติคนจักสาน . . .ไม่ใช่ชาติทราม ...ไม่ใช่ชาติคน
ช่างหนัง . ..ไม่ใช่ชาติคนเทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ
คำพูด.
พูดเปรยกระทบชาติอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . . พวกเราไม่ใช่ชาติกษัตริย์ . ..ไม่ใช่ชาติพราหมณ์ ดังนี้เป็นต้น
ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

53
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 54 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบชื่อทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่ชื่ออวกัณณกะ .. .ไม่ใช่ชื่อชวกัณณกะ ...ไม่ใช่
ชื่อธนิฏฐกะ ... ไม่ใช่ชื่อสวิฎฐกะ .. .ไม่ใช่ชื่อกุลวัฑฒกะ ดังนี้เป็นต้น
ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบชื่ออุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่ชื่อพุทธรักขิต . . .ไม่ใช่ชื่อธัมมรักขิต ...ไม่ใช่
ชื่อสังฆรักขิต ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบโคตรทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่โกสิยโคตร . . .ไม่ใช่ภารทวาชโคตร ดังนี้เป็นต้น
ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบโคตรอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่โคตมโคตร . . .ไม่ใช่โมคคัลลานโคตร . . .ไม่ใช่
กัจจายนโคตร . . .ไม่ใช่วาเสฎฐโคตร ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุกๆ
คำพูด.
พูดเปรยกระทบการงานทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . . พวกเราไม่ใช่ช่างไม้ . .. ไม่ใช่คนเทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น ต้อง
อาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบการงานอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . . พวกเราไม่ใช่คนทำงานไถนา . . .ไม่ใช่คนทำงานค้าขาย .. .ไม่ใช่
คนทำงานเลี้ยงโค ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

54
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 55 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบศิลปทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . . พวกเราไม่ใช่มีวิชาการช่างจักสาน . . . ไม่ใช่มีวิชาการช่างหม้อ
...ไม่ใช่มีวิชาการช่างหูก . . .ไม่ใช่มีวิชาการช่างหนัง . . .ไม่ใช่มีวิชาการ
ช่างกัลบก ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบศิลปอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . . พวกเราไม่ใช่มีวิชาการช่างนับ . . . ไม่ใช่มีวีชาการช่างคำนวณ...
ไม่ใช่มีวิชาการช่างเขียน ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบโรคทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่เป็นโรคเรื้อน . . . ไม่ใช่เป็นโรคฝี . . .ไม่ใช่เป็น
โรคกลาก .. .ไม่ใช่เป็นโรคมองคร่อ . . .ไม่ใช่เป็นโรคลมบ้าหมู ดังนี้เป็นต้น
ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบโรคอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่เป็นโรคเบาหวาน ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ
ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบรูปพรรณทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่สูงเกินไป . ..ไม่ใช่ต่ำเกินไป .. .ไม่ใช่ดำเกินไป
. . .ไม่ใช่ขาวเกินไป ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบรูปพรรณอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่ไม่สูงนัก . . .ไม่ใช่ไม่ต่ำนัก . ..ไม่ใช่ไม่ดำนัก
. . . ไม่ใช่ไม่ขาวนัก ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

55
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 56 (เล่ม 4)

พูดเปรยกระทบกิเลสทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่ถูกราคะกลุ้มรุม . . .ไม่ใช่ถูกโทสะย่ำยี . . .ไม่ใช่
ถูกโมหะครอบงำ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบกิเลสอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่ปราศจากราคะ . . . ไม่ใช่ปราศจากโทสะ . . . ไม่ใช่
ปราศจากโมหะ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบอาบัติทราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่เป็นผู้ต้องอาบัติปาราชิก . . . อาบัติสังฆาทิเสส . . .
อาบัติถุลลัจจัย . . .อาบัติปาจิตตีย์ . . . อาบัติปาฏิเทสนียะ . . . อาบัติทุกกฏ
...อาบัติทุพภาสิต ดังนี้ ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบอาบัติอุกฤษ  ว่าไม่ใช้พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่เป็นผู้ถึงโสดาบัติ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ
ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบคำสบประมาททราม ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่มีความประพฤติดังอูฐ . . . แพะ . . .โค . .. ลา . ..
สัตว์ดิรัจฉาน . . . สัตว์นรก สุคติของพวกเราไม่มี พวกเราต้องหวังได้แต่ทุคติ
ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดเปรยกระทบคำสบประมาทอุกฤษฏ์ ว่าไม่ใช่พวกเรา
. . .พวกเราไม่ใช่เป็นบัณฑิต . . .ไม่ใช่คนฉลาด . . . ไม่ใช่คนมี
ปัญญา .. .ไม่ใช่พหูสูต . . . ไม่ใช่ธรรมกถึก ทุคติของพวกเราไม่มี พวกเรา
ต้องหวังได้แต่สุคติ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

56
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 57 (เล่ม 4)

อุปสัมบันด่าอนุอุปสัมบัน
พูดกดกระทบชาติ
[๒๔๓] อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันชาติทราม ด้วยกล่าวกระทบชาติ
ทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันชาติคนจัณฑาล . . .ชาติคนจักสาน . . .ชาติพราน
. . . ชาติคนช่างหนัง . . .ชาติคนเทดอกไม้ ว่าเป็นชาติคนจัณฑาล ว่าเป็น
ชาติคนจักสาน ว่าเป็นชาติพราน ว่าเป็นชาติคนช่างหนัง ว่าเป็นชาติคน
เทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดกดให้เลวกระทบชาติ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันชาติอุกฤษฏ์ ด้วยกล่าวกระทบ
ชาติทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันชาติกษัตริย์ . . .ชาติพราหมณ์ ว่าเป็นชาติ
คนจัณฑาล ว่าเป็นชาติคนจักสาน ว่าเป็นชาติพราน ว่าเป็นชาติคนช่างหนัง
ว่าเป็นชาติคนเทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดประชดกระทบชาติ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันชาติทราม ด้วยกล่าวกระทบชาติ
อุกฤษฎ์ คือ พูดกะอนุปสัมบันชาติคนจัณฑาล. . . ชาติคนจักสาน. . .ชาติพราน
. . .ชาติคนช่างหนัง . . . ชาติคนเทดอกไม้ ว่าเป็นชาติกษัตริย์ ว่าเป็นชาติ -
พราหมณ์ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

57
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 58 (เล่ม 4)

พูดยกยอกระทบชาติ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันชาติอุกฤษฏ์ ด้วยกล่าวกระทบ
ชาติอุกฤษฏ์ คือ พูดกะอนุปสัมบันชาติกษัตริย์ ...ชาติพราหมณ์ ว่าเป็น
ชาติกษัตริย์ ว่าเป็นชาติพราหมณ์ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุกๆ คำพูด.
พูดกดกระทบชื่อ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีชื่อทราม ด้วยกล่าวกระทบชื่อ
ทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันชื่ออวกัณณกะ... ชื่อชวกัณณกะ...ชื่อธนิฏฐกะ
...ชื่อสวิฏฐกะ ...ชื่อกุลวัฑฒกะ ว่าท่านอวกัณณกะ ว่าท่านชวกัณณกะ
ว่าท่านธนิฏฐกะ ว่าท่านสวิฏฐกะ ว่าท่านกุลวัฑฒกะ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติ
ทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดกดให้เลวกระทบชื่อ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีชื่ออุกฤษฏ์ ด้วยกล่าวกระทบชื่อ
ทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันชื่อพุทธรักขิต . . .ชื่อธัมมรักขิต ...ชื่อสังฆรักขิต
ว่าท่านอวกัณณะ ว่าท่านชวกัณณกะ ว่าท่านธนิฎฐกะ ว่าท่านสวิฎฐกะ ว่า
ท่านกุลวัฑฒกะ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดประชดกระทบชื่อ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีชื่อทราม ด้วยกล่าวกระทบชื่อ

58
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 59 (เล่ม 4)

อุกฤษฏ์ คือ พูดกะอนุปสัมบันชื่ออวกัณณกะ...ชี่อชวกัณณกะ...ชื่อธนิฏฐกะ
. . . ชื่อสวิฏฐกะ . ..ชี่อกุลวัฑฒกะ ว่าท่านพุทธรักขิต ว่าท่านธัมมรักขิต ว่า
ท่านสังฆรักขิต ดังนี้เป็นต้น ต้องทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดยกยอกระทบชื่อ
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีชื่ออุกฤษฏ์ ด้วยกล่าวกระทบชื่อ
อุกฤษฏ์ คือ พูดกะอนุปสัมบันชื่อพุทธรักขิต ... ชื่อธัมมรักขิต ...ชื่อสังรักขิต
ว่าท่านพุทธรักขิต ว่าท่านธัมมรักขิต ว่าท่านสังฆรักขิต ดังนี้เป็นต้น ต้อง
อาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดกดกระทบโคตร
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีโคตรทราม ด้วยกล่าวกระทบ
โคตรทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันโกสิยโคตร . . .ภารทวาชโคตร ว่าท่าน
โกสิยโคตร ว่าท่านภารทวาชโคตร ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดกดให้เลวกระทบโคตร
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีโคตรอุกฤษฏ์ ด้วยกล่าวกระทบ
โคตรทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันโคตมโคตร . . . โมคคัลลานโคตร. . .
กัจจายนโคตร . . . วาเสฎฐโคตร ว่าท่านโกสิยโคตร ว่าท่านภารทวาชโคตร
ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.

59
หมวด/เล่ม
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๒ – หน้าที่ 60 (เล่ม 4)

พูดประชดกระทบโคตร
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีโคตรทราม ด้วยกล่าวกระทบ
โคตรอุกฤษฏ์ คือ พูดกะอนุสัมบันโกสิยโคตร . . .ภารทวาชโคตร ว่าท่าน
โคตมโคตร ว่าท่านโมคคัลลานโคตร ว่าท่านกัจจายนโคตร ว่าท่านวาเสฎฐ-
โคตร ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ คำพูด.
พูดยกยอกระทบโคตร
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีโคตรอุกฤษฎ์ ด้วยกล่าวกระทบ
โคตรอุกฤษฏ์ คือ พูดกะอนุปสัมบันโคตมโคตร . . .โมคคัลลานโคตร . . .
กัจจายนโคตร . . วาเสฏฐโคตร ว่าท่านโคตมโคตร ว่าท่านโมคคัลลานโคตร
ว่าท่านกัจจายนโคตร ว่าท่านวาเสฎฐโคตร ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ
ทุก ๆ คำพูด.
พูดกดกระทบการงาน
อุปสัมบันปรารถนาจะด่า ปรารถนาจะสบประมาทอนุปสัมบัน
ปรารถนาจะทำให้อัปยศ พูดกะอนุปสัมบันมีการงานทราม ด้วยกล่าวกระทบ
การงานทราม คือ พูดกะอนุปสัมบันเป็นช่างไม้ . . .เป็นคนเทดอกไม้ ว่าท่าน
เป็นช่างไม้ ว่าท่านเป็นคนเทดอกไม้ ดังนี้เป็นต้น ต้องอาบัติทุกกฏ ทุก ๆ
คำพูด.

60