ดังปรากฏในเรื่องหญิงฆ่าผัว มีชายคนหนึ่งประพฤติมิจฉาจารต่อภรรยาของพี่ชาย ภรรยาของพี่ชายวางแผนให้น้องชายฆ่าพี่ชายของตน พี่ชายที่ถูกน้องชายฆ่านั้นเมื่อไม่อาจสละความสิเนหาในภรรยาได้ จึงไปเกิดเป็นงูเขียวใหญ่ ในเรือนหลังนั้นแหละ แม้เมื่อนาง ผู้เป็นภรรยาเก่า จะยืนก็ตามนั่งก็ตาม มันจะตกลงที่ตัวของนาง ต่อมา นางจึงให้ฆ่างูนั้นด้วยเข้าใจว่าชะรอยผัวเราจะเป็นงูตัวนี้

เพราะความรักนางผู้เป็นภรรยา มันจึงไปเกิดเป็นลูกสุนัข ในเรือนหลังนั้นอีก นับแต่เวลาที่มันเดินได้ มันจะวิ่งตามหลังนางไปแม้นางเข้าป่า มันก็ติดตามไปด้วย คนทั้งหลายเห็นนางแล้วก็พูดเย้ยหยันว่าพรานสุนัขออกแล้ว จักไปไหน นางสั่งให้ฆ่ามันอีก

แม้มันตายแล้ว ก็ไปเกิดเป็นลูกวัวในเรือนหลังนั้นอีก แล้วเดินตามหลังนางไปอย่างนั้นเหมือนกัน แม้ในคราวนั้น คนทั้งหลายเห็นมันแล้วก็พากัน พูดเย้ยหยันว่า โคบาลออกแล้ว โคทั้งหลายจักไปไหน นางก็สั่งให้ฆ่ามันเสียในที่ตรงนั้น

แม้คราวนั้น มันก็ไม่สามารถตัดความสิเนหานางต่อไปได้ ในวาระที่ ๔ มันเกิดในท้องของนางแล้วระลึกชาติได้ มันเห็นว่าตัวถูกนางฆ่ามา ๔ อัตภาพ ตามลำดับแล้ว คิดว่า เราเกิดในท้องของหญิงผู้เป็นศัตรู เห็นปานนี้ นับแต่นั้นมา ก็ไม่ยอมให้นางเอามือถูกต้องตัวได้ ถ้านางถูกต้องตัว เขาจะสะอึกสะอื้นร้องไห้ เวลานั้น ผู้เป็นตาเท่านั้นจะอุ้มชูเขาได้

ต่อมา เขาเจริญเติบโตแล้ว ตาจึงพูดว่า หลานเอ๋ย เหตุไฉนเจ้าจึงไม่ยอมให้แม่เอามือถูกตัว ถ้าแม้แม่ถูกตัวเจ้า เจ้าจะร้องไห้สะอึกสะอื้นด้วยเสียงอันดัง เขาได้บอกความเป็นไปทั้งหมดนั้นว่า คุณตาครับผู้นี้ไม่ใช่แม่ของผม แต่เป็นศัตรู ผู้เป็นตา สวมกอดเขาไว้ แล้วร้องไห้พูดว่า มาเถิดหลานเอ๋ย เรื่องอะไรพวกเราจะต้องมาอาศัยอยู่ในที่เช่นนี้ดังนี้แล้วพาเขาออกจากบ้านไปสู่วิหารแห่งหนึ่ง พากันบวชอยู่ในวิหารนั้น บรรลุพระอรหัตทั้งสองคน