(1) ก่อนบวชเข้าเงื่อนไขหรือไม่ : บวชก็ไม่เป็นอันบวช เช่น อภัพบุคคล 11 จำพวก ไม่เหมือนกับบุคคล 32 จำพวก ที่ห้ามบวช แต่บวชแล้วเป็นอันบวช

(2) หลังบวชเข้าเงื่อนไขหรือไม่ : เช่น ต้องอาบัติปาราชิก พระที่ต้องอาบัติปาราชิก จะเปลี่ยนจาก อุปสัมบัน มาเป็น อนุปสัมบันทันที ไม่เกี่ยวว่าจะสึกหรือไม่ ไม่เกี่ยวว่าจะยังห่มจีวรอยู่หรือไม่ ไม่มีการคั่นระหว่าง ว่ายังเป็นอุปสัมบันอยู่ เพียงเพราะยังไม่ได้สละการห่มจีวร ทำไมพระที่ต้องปาราชิกแล้ว จะไม่ต้องอาบัติข้ออื่นอีก ? ก็เพราะเป็นอนุปสัมบันแล้ว อนุปสัมบันจะไม่ต้องอาบัติเหมือนอุปสัมบัน การล่วงละเมิดอาบัติปาราชิกของภิกษุ จัดเป็นความวิบัติแห่งการปฏิบัติ สงเคราะห์เข้าในอันตรธานแห่งการปฏิบัติ หรือบวชเป็นอุปสัมบันถูกต้องแล้ว แต่ไปเข้ารีดเดียรถีย์ดเหล่านี้เป็นต้น ดู อภัพบุคคล 11 จำพวก

นอกจากนี้ ยังมี "การตาย" ก็จะทำให้สิ้นสุดความเป็นอุปสัมบันด้วย

อ้างอิงจากอันตรธานมี ๕ อย่าง ...

ความเป็นอุปสัมบันจะยังคงมีอยู่ตราบใดที่ภิกษุยังรักษาอาบัติปาราชิกได้ แต่เมื่อใดภิกษุรักษาอาบัติปาราชิกไม่ได้ เมื่อนั้น อุปสัมบัน จะอันตรธานไป เรียกว่า อันตรธานแห่งการปฏิบัติ

เมื่อความเป็นอุปสัมบันอันตรธานไป ใครจะยังห่มผ้ากาสายะให้เป็นสัญลักษณ์อยู่ก็ตาม ไม่เรียกว่าเป็น อุปสัมบัน การอันตรธานแห่งการปฏิบัติไม่เกี่ยวกับอันตรธานแห่งเพศ เพศในที่นี้หมายถึง การบ่งบอกความมีของสัญลักษณ์เท่านั้น ไม่ใช่ตัวบ่งชี้ความเป็นอุปสัมบันแต่อย่างใด สัญลักษณ์เพศจะหายไปถ้าไม่มีใครสืบสัญลักษณ์นี้ ดังที่กล่าวไว้ว่า "การห่มผ้าขาวเที่ยวไปเป็นจารีตของคนเหล่านั้น มาแต่ครั้งพระกัสสปทศพล ดังว่านี้ ชื่อว่า การอันตรธานไปแห่งเพศ" ดังนั้น สัญลักษณ์เพศ ไม่เกี่ยวกับความเป็น อุปสัมบัน ความเป็นอุปสัมบันจะไม่มี เมื่ออันตรธานแห่งการปฏิบัติ อุปสัมบันจะกลายเป็น อนุปสัมบันทันทีเมื่อมีความวิบัติแห่งการปฏิบัติ นั้นก็คือปาราชิก