คำพูดของบุคคลที่เห็นรูปปั้นว่าเป็นตัวแทนพระพุทธเจ้าจะย้อนแย้งกันไปหมดเลย
- เช่น น้ำหิ้งพระถวายก็ได้ ไม่ถวายก็ได้ อันนี้ย้อนแย้งเลย ถ้ามันดีจริง ถ้าเป็นตัวแทนพระพุทธเจ้าได้จริง ถ้าเป็นธรรมจริง มันก็ต้องถวายเลย ไม่ใช่ ถวายก็ได้ ไม่ถวายก็ได้ คำที่ว่า ไม่ถวายก็ได้ ถือว่าประมาทนะ ฉะนั้น จึงย้อนแย้งกัน
- บางคนกราบรูปปั้นอยู่ แต่ถ้าไปพูดว่า พุทธคุณไม่มีอยู่ในพระเครื่อง อันนี้ย้อนแย้งเลย เพราะถ้าพุทธคุณไม่มีอยู่ในรูปปั้น ผู้นั้นก็ต้องไม่มี ไม่กราบรูปปั้น มันจึงจะถูก ไม่ใช่ไปกราบอยู่ แล้วก็ไปบอกว่าพุทธคุณไม่มี แล้วจะไปกราบทำไม มันย้อนแย้งกัน
- บางคนพูดปฏิเสธรูปปั้น แต่ก็เอารูปปั้น เอารูปวาดเปรียบพระพุทธเจ้า มาวางไว้ด้านหลังของตนเองอยู่เลย อันนี้ย้อนแย้ง ผู้ใดพูดโกหก พูดเหลวไหล ไม่สอดคล้องกับการการทำของตนเอง ย่อมเป็นบาป
เมื่อพูดว่าไม่ถือรูปปั้น มันก็ต้องไม่มี ไม่กราบ ... คำพูดและการกระทำมันจึงจะสอดคล้องกัน ไม่ขัดแย้งกัน และเป็นผู้ที่ขึ้นชื่อว่า รู้เนื้อความภาษิตของพระผู้มีพระภาคเจ้า
...ถามว่า คนเหล่าไหน ย่อมรู้เนื้อความภาษิตนี้ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ตอบว่า เบื้องต้น ชนเหล่าใดร่ำเรียนบาลี และอรรถกถาของพระสูตรนี้ แต่ไม่ทำตามที่ร่ำเรียนมานั้น ไม่ปฏิบัติอนุโลมปฏิปทา ตามที่กล่าวแล้ว ชนเหล่านั้นชื่อว่าย่อมไม่รู้ ส่วนชนเหล่าใดเป็นผู้กระทำตามที่เล่าเรียนมานั้น ปฏิบัติอนุโลมปฏิปทาตามที่กล่าวแล้ว ชนเหล่านั้นชื่อว่ารู้...