อุทิศบุญกับแผ่เมตตาต่างกันอย่างไร
...แม้ในข้อนั้น พวกเธอพึงศึกษาอย่างนี้ว่า จิตของเราจักไม่แปรปรวน เราจักไม่เปล่งวาจาชั่ว เราจักอนุเคราะห์ด้วยประโยชน์ เราจักมีจิตเมตตา ไม่มีโทสะในภายใน เราจักแผ่เมตตาจิตไปถึงบุคคลนั้น และเราจักแผ่เมตตาจิตอันไพบูลย์ ใหญ่ยิ่ง หาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาท ไปตลอดโลกทุกทิศทุกทาง ซึ่งเป็นอารมณ์ของจิตนั้น ดังนี้ ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายพึงศึกษาด้วยอาการดังที่กล่าวมานี้แล
การเอาบุญให้ทำในเวลาไหนก็ได้ ไม่มีอะไรซับซ้อน ส่วน การแผ่เมตตา ทำเฉพาะที่มีเมตตาจิต ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น แต่ถ้าทำไม่ได้อย่าไปทำ เพราะการแผ่เมตตาและโกรธไปพร้อมด้วยไม่เรียกว่าแผ่เมตตา
แต่บางคนก็เอา การอุทิศบุญ และ แผ่เมตตา ไปแทรกเข้ากับการกรวดน้ำ โดยกล่าวว่า "กรวดน้ำแผ่เมตตาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศล" ซึ่งไม่เกี่ยวกันเลย เอาไปปนเปกันหมดเลย การอุทิศบุญ และ แผ่เมตตา ไม่มีการกรวดน้ำ