สวดมนต์ข้ามปีตีความหมายตื้นๆก็จะว่าควร
- เวลาค่ำ พระพุทธเจ้าจะแสดงธรรม ไม่ใช่สวดมนต์ และไม่ใช่เรียกคนเข้าวัดเพื่อพาอุบาสก อุบาสิกานั่งสวดมนต์ และก็ไม่ได้กำหนดว่า วันนี้ของทุกปีต้องสวดมนต์ ฉะนั้น ต้องเข้าใจจุดนี้ให้ได้ ถ้าไม่เข้าใจ มันจะหาทางตีความเอาเอง หนีแนวไปจากคำสอน หลงมุมกับแนวคิดเอาประเพณีทางโลกมาแทรกใส่ทางธรรม ถือมงคลตื่นข่าวในแบบที่ผิด ชูลักษณะ แต่สาระไม่มี
- เมื่อพระพุทธเจ้าไม่ได้พาทำ การบิดเบือนคำสอนเป็นเหตุให้พระสัทธรรมเลื่อนหายไป เพราะเป็นสัทธรรมปฏิรูป
- ที่มาของการถือมงคลตื่นข่าวในแบบที่ผิด ส่วนหนี่งมีที่มาจากการสวดมนต์ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ความหมาย เมื่อไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ความหมาย ก็เข้าใจว่าการสวดนั้นดี จึงเป็นที่มาของการถือมงคลตื่นข่าวในแบบที่ผิด
- สวดไม่รู้เรื่องมีโทษ ในพระไตรปิฎกก็มีเรื่องให้เทียบ : เทวดาไม่ยินดีกับผู้สวดมนต์แบบไม่รู้เรื่อง สวดมนต์แล้วต้องรู้เรื่อง รู้ความหมาย สวดมนต์ไม่ถูกหลักภาษามคธ เป็นการทำลายศาสนา สวดมนต์ไม่รู้เรื่อง มีโทษสิ้นกาลนาน ทำท่าสวดมนต์เพื่อลวงโลก สวดบาลีแต่ไม่แปลให้คนเข้าใจความหมายในภาษาท้องถิ่นดั้งเดิมนั้น ๆ ชื่อว่าไม่ฉลาดในการเผยแผ่ธรรม แม้จะสวดมนต์อ้อนวอน หากไม่ทำความดี เมื่อตายก็ไปอบาย
- ส่วนการสวดมนต์ เช่น สวดประกาศพระปริตร จะสวดเมื่อมีเหตุจำเป็น เมื่ออมนุษย์ก่อกวน และต้องสวดรู้เรื่อง รู้ความหมาย ไม่ใช่สวดโดยไม่มีเหตุ หรือไปกำหนดเอาเองว่า วันนี้ของทุกปี ต้องสวด หรือแม้จะสวดรู้เรื่องก็ไม่มีเหตุที่ต้องไปสวด เพราะทำให้คนเข้าใจการสวดในทางที่ผิด ไม่ถูกกาลเทศะ
- อันนี้ยังไม่รวมโทษทางอ้อมอีก เช่น สวดแล้วเมื่อย หิวน้ำ ก็เอาน้ำที่ไม่ใช่น้ำปานะมาให้กันดื่ม สำหรับพระและผู้ถือศีลอุโบสถ ก็ผิด ถ้ามีการเอาเงินถวายพระก็ผิดอีก ...
- ถ้าพูดถึงปีใหม่ พูดถึงกาลเวลาผ่านไป ใกล้ความตายเข้าไปทุกที มันต้องแสดงธรรม เตือนกันไม่ให้อยู่อย่างประมาท ยกสูตรที่เกี่ยวข้องมาพูด เช่น เทวทูตสูตร เอาบุญให้เทวดาที่ทำพลี ให้สัตว์ทั้งปวง ไม่ใช่ไปสวดมนต์
เมื่อพระพุทธเจ้าไม่ได้พาทำ การบิดเบือนคำสอนเป็นเหตุให้พระสัทธรรมเลื่อนหายไป เพราะเป็นสัทธรรมปฏิรูป นอกจากนี้ เมื่อสวดไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ความหมาย ก็เข้าใจว่าการสวดนั้นดี จึงเป็นที่มาของการถือมงคลตื่นข่าวในแบบที่ผิด
สัตว์โลกในยุคขาลงจะถือมงคลตื่นข่าว เป็นไปในแนวโมหะเยอะมาก ฉะนั้น เมื่อสัตว์โลกมีโมหะเยอะอยู่แล้ว ผู้ใดไม่ได้ทำให้สัตว์เหล่านั้นเป็นไปในทางปัญญา แต่ตรงกันข้าม รวบรวม ทำให้มากขึ้นซึ่งโมหะ และตนเองก็มัวเมาประมาท จึงเป็นอกุศล เทียบเนื้อความในสูตรนี้ได้
...เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมาประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ...
ฉะนั้น การชักชวนเข้าในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ย่อมประสบบาปเป็นอันมาก
[๑๙๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ชักชวนเข้าในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ๑ ผู้ที่ถูกชักชวนแล้วปฏิบัติเพื่อความเป็นอย่างนั้น ๑ คนทั้งหมดนั้น ย่อมประสบกรรมมิใช่บุญเป็นอันมาก ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ชั่ว...
ชักชวนผู้อื่นให้เข้าในธรรมที่กล่าวไว้ชั่วมากเท่าใด บาปมากเท่านั้น