พระพุทธเจ้าไม่ได้รู้แค่อริยสัจ 4 เท่านั้น
...เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน ใบประดู่ลาย ๒-๓ ใบ ที่เราถือด้วยผ่ามือกับใบที่บนต้น ไหนจะมากกว่ากัน ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่าข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ใบประดู่ลาย ๒-๓ ใบที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงถือด้วยฝ่าพระหัตถ์มีประมาณน้อย ที่บนต้นมากกว่า พระเจ้าข้า พ. อย่างนั้นเหมือนกัน ภิกษุทั้งหลาย สิ่งที่เรารู้แล้วมิได้บอกเธอ ทั้งหลายมีมาก ก็เพราะเหตุ ไร เราจึงไม่บอก เพราะสิ่งนั้นไม่ประกอบด้วยประโยชน์ มิใช่พรหมจรรย์เบื้องต้น ย่อมไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ความคลายกำหนัด ความดับ ความสงบ ความรู้ยิ่ง ความตรัสรู้ นิพพานเพราะเหตุนั้น เราจึงไม่บอก...
ดังนั้น พระธรรมไม่ใช่ธรรมชาติทั้งปวง เพราะคำว่าทั้งปวงมันรวมทั้งธรรมที่เป็นฝ่ายชั่วด้วย แต่พระธรรมที่พระพุทธเจ้าเอามาบอกนั้น ไม่มีธรรมฝ่ายชั่ว
"พระธรรม" แปลรวบยอดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ "ธรรมที่พระพุทธเจ้าสอน" (อันไหนที่ท่านไม่ได้สอน ที่เป็นฝ่ายชั่ว ที่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ไม่ใช่พระธรรม)