พระพุทธเจ้าไม่ให้ภิกษุพูดคุยกับมาตุคามถ้าไม่จำเป็น
ภิกษุณีรูปหนึ่ง มีจิตปฏิพัทธ์ในพระอานนท์ จึงแกล้งป่วยนอนคลุมโปงอยู่ พระอานนท์ไปแสดงธรรมให้ฟังว่าร่างกายนี้เกิดเป็นมาด้วยเมถุน ควรละเมถุนนั้นเสีย เมถุนนั้นพระพุทธเจ้าตรัสสอนให้ชักสะพานเสีย จบการแสดงธรรมภิกษุณีนั้นลุกขึ้นขอขมา
เพราะพระต้องคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ความเป็นผู้ไม่คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อม
[๓๐๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๖ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมแก่ภิกษุผู้เสขะ ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน ? คือ ความเป็นผู้ชอบการงาน ๑ ความเป็นผู้ชอบคุย ๑ ความเป็นผู้ชอบหลับ ๑ ความเป็นผู้ชอบคลุกคลีด้วยหมู่คณะ ๑ ความเป็นผู้ไม่คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย ๑ ความเป็นผู้ไม่รู้ประมาณในโภชนะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลายธรรม ๖ ประการ นี้แล ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมแก่ภิกษุผู้เสขะ
ดังนั้น พระไม่ควรคุยกับมาตุคาม และมาตุคามก็ไม่ควรไปคุยกับพระ ถ้าไม่จำเป็น